Isaiah 29

سرنوشت اورشليم

1وای بر تو ای اورشليم، ای شهر داوود! هر سال قربانیهای زيادتری به خدا تقديم می‌كنی، 2ولی خدا تو را سخت مجازات خواهد كرد و تو را كه به «قربانگاه خدا» معروف هستی به قربانگاهی پوشيده از خون تبديل خواهد كرد. 3او از هر طرف تو را محاصره كرده، بر تو يورش خواهد برد. 4تو سقوط خواهی كرد و ناله‌ات مانند صدای ارواح مردگان، از زير خاک به زحمت شنيده خواهد شد.

5
This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse اشعيا 29:6.
6
In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses اشعيا 29:5-6.
اما دشمنان تو نيز خرد خواهند شد و كسانی كه بر تو ظلم می‌كردند همچون كاه در برابر باد، رانده و پراكنده خواهند شد. در يک چشم به هم زدن خداوند قادر متعال با رعد و زلزله و صدای مهيب، با گردباد و طوفان و شعلهٔ آتش به كمک تو خواهد شتافت
7و تمام سپاهيان دشمن را كه تو را محاصره و مورد يورش خود قرار داده‌اند و با تو می‌جنگند مثل خواب و رؤيای شبانه محو و نابود خواهد كرد. 8ای اورشليم، آنانی كه با تو جنگ می‌كنند مانند شخص گرسنه‌ای خواهند بود كه خواب می‌بيند كه خوراک می‌خورد، اما وقتی بيدار می‌شود هنوز گرسنه است، و يا شخص تشنه‌ای كه در خواب می‌بيند كه آب می‌نوشد، اما وقتی بيدار می‌شود عطش او همچنان باقی است.

9ای شكاكان، در حيرت و كوری خود باقی بمانيد! شما مست هستيد اما نه از ميگساری، سرگيجه گرفته‌ايد اما نه از شرابخواری! 10خداوند خواب سنگينی به شما داده است. او چشمان انبيای شما را بسته است، 11آن گونه كه رؤياها و الهامهايی را كه داده می‌شود نمی‌توانند ببينند. اين رؤياها برای ايشان مانند طوماری است مهر و موم شده كه اگر آن را به دست كسی كه خواندن می‌داند بدهيد، می‌گويد: «نمی‌توانم بخوانم چون مهر و موم شده است،» 12و اگر به كسی بدهيد كه خواندن نمی‌داند او نيز می‌گويد: «نمی‌توانم بخوانم چون خواندن نمی‌دانم.»

13خداوند می‌فرمايد: «اين قوم با زبان خود مرا می‌پرستند، ولی دلشان از من دور است. پرستش ايشان مراسمی است توخالی و انسانی. 14پس با ضربات غيرمنتظرهٔ خود، اين قوم را به حيرت خواهم انداخت. حكمت حكيمان ايشان نابود خواهد شد و فهم فهيمان ايشان از بين خواهد رفت.»

15وای بر آنانی كه كوشش می‌كنند نقشه‌های خود را از خداوند پنهان كنند. آنان نقشه‌های خود را در تاريكی به اجرا می‌گذارند و می‌گويند: «چه كسی می‌تواند ما را ببيند؟ چه كسی می‌تواند ما را بشناسد؟» 16آنان در اشتباه هستند و فرقی بين كوزه و كوزه‌گر قائل نيستند. آيا مصنوع به صانع خود می‌گويد: «تو مرا نساخته‌ای؟» و يا به او می‌گويد: «تو نمی‌دانی چه می‌كنی»؟

17پس از مدت كوتاهی لبنان دوباره به بوستان پرثمر و جنگل پر درخت تبديل خواهد شد. 18در آن روز، كران كلمات كتابی را كه خوانده شود خواهند شنيد و كوران كه در تاريكی زندگی كرده‌اند با چشمانشان خواهند ديد. 19بار ديگر فقيران و فروتنان وجد و شادی خود را در خداوند، خدای قدوس اسرائيل، باز خواهند يافت. 20زيرا ستمگران و مسخره‌كنندگان از بين خواهند رفت و تمام كسانی كه شرارت می‌كنند نابود خواهند شد. 21كسانی كه با شهادت دروغ بی‌گناه را مجرم می‌سازند، با نيرنگ رأی دادگاه را تغيير می‌دهند و با سخنان بی‌اساس باعث می‌شوند حق به حقدار نرسد، جان به در نخواهند برد.

22بنابراين، خداوندی كه ابراهيم را رهانيد دربارهٔ اسرائيل چنين می‌گويد: «ای قوم من، از اين به بعد ديگر سرافكنده نخواهيد شد و رنگ چهره‌تان از ترس نخواهد پريد. 23وقتی فرزندان خود را كه من به شما می‌بخشم ببينيد، آنگاه با ترس و احترام مرا كه خدای قدوس اسرائيل هستم ستايش خواهيد كرد. 24اشخاص گمراه حقيقت را خواهند شناخت و افراد سركش تعليم پذير خواهند شد.»
Copyright information for PesPCB